یادمه یه شب

که از نبودنت و نخاستنت و از همه عالم و آدم بهت گلایه میکردم

بهم گفتی :

« اون روزو میبینم که دست کوچولوتو گرفتی و راه میری ...»

بله عزیزِ جان شما درست میگفتی

خیلی از آدما آخرش ازدواج می کنند

بعضیا با عشق دوباره، بعضیا با الزام و خیلیا هم با اجبار !

اما رفیقِ نیمهِ راهم

شما هیچوقت از احساس اون لحظه من خبر نخواهی داشت

که شاید حسرت دیدن دست دیگر کوچولویم در دست شما

هنوز هم به دلم مونده باشه ...